Kâtibim türküsünün düşündürdükleri
Çocukluğumda radyoda sık duyduğum bir İstanbul Türküsü vardı: Üsküdar’a gider iken aldı da bir yağmur Kâtibimin setresi uzun eteği çamur Kâtibim uykudan uyanmış, gözleri mahmur Kâtip benim ben kâtibin, el ne karışır Kâtibime kolalı da gömlek ne güzel yaraşır Ben bu türküyü yazanın, kâtibe âşık olan bir genç kız olduğunu düşünmüş, aşkından bu türküyü söylediğini […]